همانطور که جامعه فعالیت های روزمره خود را انجام می دهد، مقدار زیادی مایعات مصرف می کند. البته آن مایعات در انواع دستگاه ها بسته بندی می شوند که بسیاری از آنها یکبار مصرف هستند.
اما ظرف یکبار مصرف شیرینی برای چه کسی خارج از دید، خارج از ذهن شاید ظروف یکبار مصرف و دور ریختنی در حال حاضر راحت هستند، اما به سرعت در حال تبدیل شدن به یک زخم چشم ویرانگر هستند.
بطری ها و قوطی های یکبار مصرف خطرات زیادی را برای محیط زیست به همراه دارند. ظروف یکبارمصرف محله ها و حومه شهرهای ناخوشایند ایجاد می کنند.
در حین رانندگی آخر هفته، 28 بطری دکتر فلفل و 14 قوطی کوکای رژیمی را در یک جاده 2 و نیم مایلی شمردم. محله ها و حومه ما هر روز گرفتار مقادیر زیادی بطری و قوطی خالی می شود.
مردم دوبار به این فکر نمی کنند که وسایل خالی خود را از شیشه ماشین بیرون بیاورند. نگرش بی توجهی بر جامعه حاکم است. اگرچه به نظر می رسد کوکاکولا از مزایای جامعه تشنه و پرشتاب ما بهره می برد، سرزمین زیبای ما چندان خوش شانس نیست.
شنبه ها، نیروهای پیشاهنگ پسر 99 را می بینم که زباله ها را با استفاده از گونی های جداگانه برای بطری ها و قوطی ها جمع آوری می کند.
تا ظهر، جمع آوری کل بطری و قوطی آنها به شعاع یک مایلی معمولاً حدود 17 کیسه زباله بزرگ را پر می کند. بدیهی است که این گواه بر این است که این بطری ها و قوطی های یکبار مصرف زیبایی محله ما را از بین می برند.
مثال دیگری که من با آن برخورد کردم، زشتی ارائه شده در بزرگراه 66 بین لوتر و ولستون است. باز هم دیده می شود که گونی های کاغذی پر از بطری و قوطی پرتاب شده در کنار جاده رایج است.
