در مواجهه با پروتکل‌های ایمنی COVID-19 که به شدت توانایی دانشگاه را برای انجام آموزش تکنیک به روش معمول محدود می‌کرد، دولت به سرعت منابع و منابع مالی را برای ایجاد یک آزمایشگاه کاملاً جدید برای آموزش عملی سرمایه‌گذاری کرد که به محدود کردن افراد به تماس با شخص دانشگاه مزیتی داشت زیرا توسعه مانکن بیش از 4 سال بود که در حال انجام بود.
اعضای هیئت علمی در حال توسعه روش های کلاس درس جدید برای معرفی مانکن بچه گانه به دانش آموزان و مرحله در مهارت های مختلف از لمس ایستا تا لمس حرکتی و در نهایت به رانش تنظیمی واقعی هستند.
این آزمایشگاه همچنین می تواند به عنوان بستری برای تحقیقات آموزشی آینده برای آزمایش اثربخشی پروتکل های آموزشی مبتنی بر مانکن باشد. با حسگرهای فشار در مکان های شناخته شده در امتداد ستون فقرات، ممکن است بتوانیم برخی از عوامل را که مطالعه آنها بسیار دشوار بوده است، آزمایش کنیم، مانند توانایی دانش آموزان برای شناسایی و تماس با مکان های هدف خاص برای رانش های تنظیمی.
این پروژه 20 مانکن تمام ستون فقرات را در 7 هفته تولید کرد. همه مانکن ها از بیرون به شکل یک مرد تراشیده یکسان هستند اما دارای 3 رنگ پوست متفاوت هستند. تک تک مهره ها را می توان از سطح لمس کرد و دارای ویژگی های حرکتی انسان است. هر مانکن دارای یک صفحه نمایش برای نشان دادن نقاط تماس و میزان فشاری است که روی یک تصویر اسکلتی قرار گرفته است.
حسگرهای تعبیه شده با لمس فعال می شوند. سایه زدن نقطه تماس نشان‌دهنده لمس نرم‌تر یا سخت‌تر در ۲۵۶ درجه‌بندی از سبز روشن تا قرمز یکدست است.
مانکن ها برای استفاده در کلاس های لمس استاتیک و حرکتی و همچنین آموزش تنظیم مقدماتی در نظر گرفته شده اند. آزمایش مکانیکی نشان می دهد که انطباق بسیار شبیه تنه انسان است و می تواند تحت تأثیر کنترل های داخلی قرار گیرد.
مانکن را می توان در چندین مرحله مختلف برنامه درسی، از لمس اولیه استاتیک و حرکتی تا تنظیم، از جمله ستون فقرات گردنی، ستون فقرات قفسه سینه، و ناحیه کمری-لگنی به کار برد. پنج دوره اصلی تنظیم کایروپراکتیک و لمس دو بار در سه ماهه در آزمایشگاه برنامه ریزی شد.
